Bugün, bir devrin bittiği gündür…


Ben az önce nereden geldim bilin bakalım?

Tatilden? Hayır

Dondurmacıdan? Hayır

Açık hava konserinden? Hayııııır

Kış boyu türlü sebeplerle bir türlü gerçekleşemeyen komşu ziyaretimi az önce ifa etmiş bulunuyorum.

Akşam Aytuğ işten gelince: “Aşağı cafeye ineceğim. Alt komşuyla laflayacağız” dedi.

Bu buluşaMAMA işinden dolayı bana acayip kızıyordu.

“Ayıp ayıp, yüzyüze bakıyoruz. Senin adım atman lazım, 3-4 kez kadıncağızı reddettin” diyordu. Bu lafı denk getirip annemin olduğu bir ortamda ettiyse, annem de damadına arka çıkıyordu.

Sonunda kendisi asansöre binerken evin beyine rastlamış, ayaküstü akşam için buluşma, tanışma, kaynaşma gecesi düzenlemişler.

Nutkum tutuldu, bir kaç kez bir şey demeye çalıştım. Cümleyi kurduramadım. Sonunda dedim ki: “E biz hanımlar da gelelim. Bu gerçekleşemeyen buluşma da aradan çıkmış olsun.” Kabul etmedi, erkek erkeğe laflayacaklarmış efendim.

Ben desem “Ev çok sıcak gel bahçeye cafeye inelim. Ohh temiz hava alalım”, burun kıvırır. Neyse geçtim içeriki odaya, çocuklar da komşuda, yalnız gecemin tadını çıkarmaya hazırlanıyorum, Aytuğ seslendi: “Esraaaa”

Gittim elinde ahizeyi tutuyor sırıtarak. Aldım kulağıma götürdüm, alt komşu: “Beyler aşağıdayken siz de bana çaya gelir misiniz? İşiniz yoksa tabi”

Aytuğ telefon başındaki halime biraz daha sırıttı.

5 dakika sonra çocuklarımın yanında, aşağıdaydım.

**

Beklediğim üzere bir çok ortak yön, bir çok ortak konu çıktı. Çocuklar oynadı, biz lafladık. Velhasıl gerilecek, çekinecek, ileri atılacak bir şey YOKMUŞ.

Yokmuş da, o hala şu satırları yazdığım anda, aşağıda cafede oturmakta olan mavişe kızgınım.

Bu bana son günlerdeki ikinci golü.

 **

Geçen eve dönmeye yakın beni aradı. Nasıl moralim bozuk, tam bitti sandığım bir işte bir kaç sorun farkettim. O kadar şeyin baştan kontrolü gerekli. Telefon bu moralsiz anıma gelince hayat arkadaşım dedim, dert yandım. Ağlaştım.

“Merak etme hayatım. Şimdi eve geliyorum zaten. Gerekirse bütün gece otururuz. Yardım ederim sana, ben okurum sen kontrol edersin. Hallederiz. Güzel gönlünü üzdüğüne değer mi?” filan, ağzından bal damlıyor. Aaa bir sevindim. “Vay be kocama bak sen.” dedim, kıvandım.

Eve geldi. Önceden yapılmış bir programımız vardı, ona göre dışarı çıkacağız. Eve dönüşte de artık kaça kadar sürererse kontrolleri yapacağız. Gittik, eve döndük. baktım yatmaya hazırlanıyor. “Hadi” dedim “işimizin başına”.

“Ben senin gazını almak için söyledim o lafları.” demesin mi? “Hadi gel sen de yat. Çok geç oldu.”

**

Buradan yazıyorum: İntikam soğuk yenen bir yemektir.

9 thoughts on “Bugün, bir devrin bittiği gündür…

  1. Erkeklerden bu golleri yemeğe devam ediyoruz, aklımdayken cuma akşamı oğlumdan yediğim golü de ben anlatayım. Her sene olduğu gibi babaanne yazlıkta… Benim oğlum ise bu sene İstanbul’u tercih etti. “Ben siz gidince giderim, yazlıkta kalmam” dedi. Kesin tavırlı büyüyen ergene ne denir? Boynumuz kıldan ince, ona göre anneanne ayarlandı. Gel gör ki, bunu babaanneye anlatmak mümkün değil. Her fırsatta bana soruyor “niye gelmiyor?” diye, “istemiyor” cevabını kabul etmiyor, muhakkak başka sebep var. Bu haftasonu gittik gönülleri olsun diye. Babaanne “Gelince bırakın bari 1 hafta kalsın” dedi. Oğluma sordum, “yok istemiyorum” diye yanıtı aldım. Ben de,”bak oğlum, o zaman kalmak istemediğini söyle, yoksa bizden biliyorlar.” diyerek üstelemekten vazgeçtim. Cuma akşamı, Tekirdağ a gittik. 3 saat bitmek bilmeyen trafik çilesi sonucunda yorgun argın girmişiz içeri. Babaanne elimizde ufak tefek çantaları görünce “Atakan, kalmıyor musun?” dedi. Veeeee, oğlumdan gol geldi. “Yok kalamam, annem arkadaşlarımla program yaptı. Onlarla buluşacağım.” Ofsayttan da olsa gol işte, hakem çaldı düdüğü gösterdi orta sahayı. 3 gün boyunca ikna edemedim babaanneyi. Halen benim yüzümden Atakan’ın kalmadığını zannediyor. Çocuklar insanı vezir de ediyor rezil de işte…

    • Sevgili komşum, gördüğün üzere aslında bu blogda gıyaben epeydir varsın, okuyucu olarak da hosgeldin! Tüm yabaniliklerime rağmen kocaman yüreğine teşekkürler… Bence de çok keyifliydi. Daha nicelerine inşallah…

Komsun için bir cevap yazın Cevabı iptal et