-Bize biraz kendinizden bahseder misiniz?
-Şimdi burada doğdum, orada okudum, şuralarda çalıştım’dansa şöyle söyleyeyim: gülmeyi, birlikte gülmeyi çok severim. Kakara kikiri yani.
-Hmmm
-İşi aldım mı?
-Biz sizi ararız
– Adımı söylemiş miydim? Ben Esra Akalın. Esra Aylin Akalın
e-posta: kakara.ve.kikiri@gmail.com
Esra Aylin Danaci Akalin : )) Gene TEBRIK ediyorum seni : ))
işi aldım mı peki???
Sen isi coktan almistin, is de bundan cok memnun valla : ))
Selamlar ben de facebookten gelen linkle Hande’nin blogunu takip eden, Arzu’nun arkadaşı Pelin (Sumen).
Size merhaba demek, Aytuğ’a da selam göndermek istedim.
Gerçekten de Ereğli’li olmak (aslında Ereğli’de büyümüş olmak aslında çoğumuz memleketin farklı köşelerinden gelen ailelerin çocuklarıyız) böyle bişey, elinizi salladığınızda Ereğli’yle bağlantısı olan birilerine muhakkak çarparsınız 🙂
Oyyy. Selamınızı akşama ileteceğim. Ben eş durumundan bile çarpışıp durduğuma göre birinci dereceden Ereğli’li olsam neler olacaktı acaba? Yolu Ereğli’den geçen olmak aslında Galatasaray Lise’li olmak, Mülkiyeli olmak gibi filan bir şey sanırım. Bu dediklerimin daha bir büyüğü:) Hoşgeldiniz, yolunuz düştükçe beklerim bizim evin hallerine.
hehe
gel seneye ortak olalım
o kadar alındın işe 🙂
olur vallaaaa…
Evet, görüyorum ki sen de sonunda halini tarzını bulmuşsun. Böyle cıvıl cıvıl, fevkaladenin fevkinde olmuş canımcım…
ya evet, yorum bildiren herkes, SEN gibi olmuş dedi. Ben de memnunum bu yeni yüzümden:)
Parola ne?!
Parola çok basit 2 kere yaşımı yazacaksınız ve tataaaaaam…
https://kakarakikiri.wordpress.com/2012/07/30/sobe/
Sevgilii Esra ablaa sen harikasıın realde de seni tanımayı ne çok isterdiim bi bilseen 🙂 Ortak birşeyler paylaşabilmeyii, engin tecrübelerinden faydalanabilmeyi ne çok isteridiimm. Senin yanındaki yakınındakiler ne şanslııı.. Sohbetin ne hoşturr kim bilirr. Birgün karşılaşmak dileğimlee. Öperimm.
İnan güldürdün beni Fadime. Güzel sözlerin için teşekkürler, ancak ben de etten kemikten bir insanım. Yine de neden olmasın bir gün karşılaşırız belki:)
Ahh ne güzell olurr:) Tanımadan sevdiim sizii yazdıklarınızla sevdimm:)
ne güzel blogun var abla. blog yazmaya ara verdim ara sıra gülücüğüne ortak olmaya geliyorum :))
Hah tam zamanında… Bu sorduğum soruların cevabını anında almaya bayılıyorum. Sabah ” bir üniversiteli genç vardı ne oldu, iyi mi acep? Sesi çıkmıyor ” diyordum. İyiymiş. Biriktir biraz yine yazarsın, duramazsın. Mutlu seneler…
Etten kemikten Esranım… Lütfen kendinizi küçümsemeyin, hem mütevazi, hem sade, hem akıllı, hem komik, hem de görgülü olan çok ender insanlardansın. Çiğdem’e çook teşekkür ediyorum
seninle arkadaş olduğu için…
🙂 sağol. benzerler benzerleri çekiyor işte…
canımmmm imza karın lansmanında bir aradaydık ama blogcu olduğunu bilmiyordum.umarım daha çok göürşürüz
Ben de çayım tazeyi okurken aynı şeyi düşündüm; ” aaa o mavi mavi bakan gülen gözler mavi annenin miymiş?” Diye. İmzalaştık ama konuşmalıymışız da sanırım:) Dediğin gibi başka güzel günlerde de görüşmek üzere…