Anne Olunca Anlarsın


“Of anne, niye yatmadın yine?

Bakma bana “anne olunca anlarsın” bakışınla öyle

Alt tarafı yarım saat geciktim diye”

**

Şimdi ben de öyle bakıyorum

O gösteride şarkı söylüyor, ben ağlıyorum

Tabağını bitirmiyor, ben içimi yiyorum

Uykumun en tatlı yerinde sesleniyor, ikiletmiyorum

Gezmeye gidiyorum, onsuz keyif almıyorum

O gezmeye gidiyor, gelene kadar kapılarda bekliyorum

Karşılığında da kocaman bir “offff” alıyorum

**

Bir nevi hastalık yani şu annelik dediğin, düpedüz delilik

Tedavisi de ödülü de yok üstelik

9 ay taşıyorsun karnında

Su geldi, sancı tuttu, bir karambol bir telaşe

“Inga” sesini duyduğunda yerleşiyor yüzüne o bakış işte

Memene veriyorlar, acıyor, kanıyor, emziriyorsun

Sözleşmeyi oracıkta, o an imzalıyorsun

**

Kaçışı yok, annesin artık,

Tepe tepe kullan senindir replik:

Yalnız, yüzüne ciddi bir ifade takınmalısın,

Haydi birlikte söyleyelim: “ANNE OLUNCA ANLARSIN!”