“-Yar bana bir eğlence medeeeeeet
-Hemen buraları terk et
-Aman Karagözüm, efendim. Aşağı geliniz, iki gözüm.
-Gelemem işim var seni gidi hoşaflık üzüm…”
Nasıl başladı hatırlamıyorum, muhtemelen Ramazan televizyonlarında görüp tanıdım. 8,9 yaşındayken, yanıma kardeşimi de katar, anneme, babama, artık kimi yakaladıysam zorla kendi yazdığım Karagöz-Hacivat gösterilerini seyrettirirdim. Tek kişilik iki koltuğumuzun arasına bir çarşaf gerer, Okumaya devam et
"Kakara Kikiri" 