Ayça dün akşam üstü Nutella‘lı ekmek istedi.
Mutfak masasına oturdu, beklemeye başladı.
Ben de ekmeği dilimlerken bir taraftan ağzıma takılan reklam cingılını (jingle)mırıldanıyorum:
“Aveaaaa, aveaaa, bank bank avea” (marka sadakatim pek yoktur da…)
“Avea değil anne, ODEA!”
“Hı?”
“Yani şöyle: ‘Odeaaaa, odeaaa, bank bank Odea’ Gidelim mi Odeabank’a?”
“Niye ki? N’apacağız Odeabank’ta?”
“Kahve ikram ediyorlarmış. Kahve içeriz.”
“Sen de mi kahve içeceksin?”
“Ben Nutellalı ekmek isterim. Herkes özel diyor reklamında…”
Kosla Vanish vak’asından sonra, reklamın gücüne bir kez daha şapka çıkarttım. Bana da helal olsun, 1 paragraflık yazıda 3 markadan bahsettim ya. Üzerini mi mozaikleseydim acep?
"Kakara Kikiri" 
super kızların var
taaa 1967’de “Şimdiki Çocuklar Harika” demiş Aziz Nesin, asıl şimdikiler daha bir harika:)
Şimdikiler harika ötesi.Ben inanıyorum kiiiii şimdikiler herşeyi geldikleri yerden öğrenip geliyorlar
Doğru söze ne denir? Sadece altına imza atılır!