Yutup da Söyleyememek

Yutup da söyleyememeler ikiye ayrılır:

1. “Suskunluğum asaletimdendir  / Her lafa verilecek bir cevabım var / Lakin bir lafa bakarım laf mı diye / Bir de adama bakarım adam mı diye! *”  yutmaları: Bu yutmalar, boş yere polemiklere girip hem sinirinizi bozmamak hem enerjinizi boşa sarfetmemek için yapılan susmalardır. Bu tip susmalardan önce genelde donuk bir bakış eşliğinde bir es verilir, karşıdakinin anlayışı tartılır, “yok hiç o topa girmeyeyim” bıkkınlığıyla dönüp totoyu uzaklaşılır. Mesela “Torunum hiç bi şey yemiyo” diye en acıklı ifadesiyle size dert yanan anneanne, eğer bunları söylerken çantasından bisküvi aşıran torununa “heh höh , hadi bunu da ye, bi daha son. kerata seni” diye gülüyorsa, o anneanneye “aaa, ama bisküvü verirseniz yemez ki. Siz kararlı olacaksınız. Yemek saatinde ve masada vereceksiniz, Peşinden koşturmayacaksınız…” diye çok değerli taktiklerinizi paylaşmanız; “Sebze yedirme konusunda ipuçları veren çok güzel bir site var. Adı da terazilastikcimnastik (tık) “diye nefesinizi tüketici açıklamalara girmeniz sadece sizi yıpratır. Bu anneannenin her söylediğinize, “Ama benim torunum…” diye başlayan cümlelerle sunacağı bahaneleri vardır. Onun için en iyisi: “Ya evet, bu çocuklar böyle. Sizin işiniz de zor.” diye gevrek gevrek gülerek konuyu kısa kesmektir. Bu kesinlikle ikiyüzlülük değildir. Bu akıl sağlığınızı koruma metodudur. Ayrıca da karşıdakinin duymak istedikleri tam olarak budur.
2. “Diyemedim ya la**“ yutmaları: Bu yutmalar köprüyü geçene kadar dayı demek zorunda kaldığınız ayılara karşı yaptığınız susmalardır. Aslında şakkadanak lafı yapıştırmak, taşı gediğine koymak, karşınızdakini morartmak istersiniz. Ancak gelin görün ki, ya saygılı olmak zorunda olduğunuz bir büyüğünüzdür ya da size maaşınızı ödeyen işvereniniz. Mesela işinizi geciktiren, sözünü tutmamış beş paralık herifin birine “Eee sana da, yapacağın işe de! Oynamıyorum boz” demek istersiniz ama sorumlu olduğunuz onca kişiye cevap verecek kişinin siz olmanız sebebiyle tüm bu lafları gülücüğünüzün arkasına saklar “aslansın, kaplansın” demek zorunda kalırsınız. İşte bu tip, çıkmak için doğru zamanı bekleyen yutmalar, “diyemedim ya la” yutmalarıdır. Bunlar ilk yutmalar grubunun aksine kesinlikle ikiyüzlü yutmalardır. Ama bu ikiyüzlülüğün ağırlığını, işinizi yaptırmanın mutluluğuyla dengeleyebilirsiniz. 

          Aslında utangaçlık, çekingenlik sebebiyle yapılan yutmalar da bu gruba girer. Mesela         reddedilme korkusuyla bir aşığın aşkını itiraf edememesi gibi. Ya da arkasından laf edecekler diye, misafirlikte ikinci tabağı isteyemeyenler gibi.

Yutup da söyleyemediklerinizin minimumda olması dileğiyle… (tık)

* Mevlana

**Klasik bir İşler-Güçler repliği