Hiç Sezen’le Sezemeyen Bir Olur mu? *

*Başlık Bir tek aşk’ın Sezen Üzerine 12 Soru yazısının 1. sorusuydu.Okuduğumda o kadar beğenmiştim ki bu soruyu, bir önceki gece  Sezen Aksu konserinde o minnacık kadın bizi duygudan duyguya sürüklerken bu soru kafamda dönüp durdu. Dolayısıyla da başlığa gelip kondu. Teşekkürler Hande…

 

Sezen‘le Sezemeyen bir olmuyor.

Sezen bir ayrı oluyor.

“Moralim çok bozuk” dedi.

“Bin türlü şaka hazırlamıştım. Bu moralle yapamıycam” dedi.

“Böyle günlerde birbirimizin elini tutmaya daha çok ihtiyacımız var, o yüzden iptal etmedim, burdayım.” dedi.

Sadece şarkılarını söyledi. Aralardaki bir iki kelamın dışında.

Ben -tam olarak niye bozuk olduğunu-anlamadım. Geçen haftalardaki şehitlerimizden bahsediyor sandım. Meğer Afyon’daki patlamayı duyup çıkmış sahneye.

Belki de anlattı, açıkladı ama ben duyamadım.

Duyamadım, çünkü çevrelerden bir yerden karışan acayip gürültülü bir müzik daha vardı.

Çünkü önümüzdekiler hem çekirdek çitleyip hem Sezen Aksu dinliyorlardı.

Çünkü yanımızdakiler, Ataköy’e nasıl döneceklerini tartışıyorlardı.

Çünkü arkamızdakiler Candan Erçetin’in konserinde nasıl da coşturduğundan bahsediyorlardı.

İnsanlar şaka gibi vallahi. Hangi birine cık cık yapacağını şaşırıyor insan. Aziz Nesin’in bir anektodu vardı. Başlarda Aziz Nesin’e acayip hayranlık duyan ve pek hürmet eden yabancı bir arkadaşı, Türkiye’de bir miktar vakit geçirdikten sonra kendisine demiş ki: “Ben de zor bir iş yaptığını sanıyordum. Meğer sen ülkende sadece gördüğünü yazıyormuşsun.” demiş. Hakikaten de öyle. Konserde çekirdek çitlemek sadece Türkiye’de herhalde!

Haksızlık etmeyeyim, bu sene oturduğun yerden sigara içmeyi yasaklamışlar, içecek olan kalkıp geride bir yerlerde içiyor. Bir de bunlara ek dumana maruz da kalabilirdik. O olmadı.Aslında ona da yeltenen oldu da, dürtüp uyardım.

Özellikle bisten sonra Sezen Aksu aldı yürüdü; bizi de yanında götürdü. Tüm damar eski şarkılarını seyircilerin arasına karışarak, kucaklaşarak söyledi.

Sırf o kısım için bile gidilirmiş.

O zaman onun sesinden gelsin…….(tık)

 

Bir de bir şey merak ediyorum. 800 kadar şarkı yazmış bu kadın. 16 yaşında başladığı bu serüvende 40 yıldır yazıyor olsa, yılda kabaca 20 şarkı yazması gerekli.Çoğunlukla da bir şeyler hissedip öyle yazıyor.

Ben dinlerken bana o şarkının hatırlattıklarına doğru yolculuğa çıkıyorum ya (yoksa sadece bana mı öyle oluyor?), acaba o da her seferinde yazdığı anın duygusuna, kişisine, yerine gidip geliyor mu ki?

Öyleyse ne yorucu iş bu yahu.