Gece kuşu

Babamın geçen akşam uykusu kaçmış.

Bu aslında babam için alışıldık bir durum. Baba tarafım zaten hep gececidir. Aslında onlar için doğru meslek gece bekçiliğiymiş, ama bilemeyip gündüz çalışılacak işlere girmişler. Neyse konumuz o değil.

Bu seferki uyku kaçırma sebebi şu:

O gecenin sabahı bize geldi. Onlarda temizlik vardı, ayak altında olmamak için bizim evin huzurlu, sakin(!) ortamını tercih etti. Sonra öğlen gibi bana dedi ki:

“Esra bize git, filan filan yerdeki silahımı al gel!”

“Hayırdır, temizlikçi bulur filan diye mi korktun?”

“Yok yok, satışını yapacağım bugün. 2’de alıcıyla noterde buluşacağız.”

Hemen gittim, dediği yerden silahı aldım. Baktım kabak gibi ortada, bir poşete koydum ve eve döndüm.

Babam silahı alınca şöyle bir baktı: “Kılıfı nerede?” dedi. Dolaptan çıkarırken, herhalde, düşürmüşüm. Artık nasıl bir bilinçsizlik seviyesinde elime almışsam! Kılıfın olmamasına biraz bozuldu ama biraz sonra silahı da aldı çıktı. Gitmiş alıcıyla buluşup satışını yapmış.

Gece uyumak için yattığında ise başlamış, o gece uykusunu kaçıracak olan senaryoyu yazmaya: “Ayyyy, silahı vermeden silmedim! Bütün üstü parmak izim dolu. Aman Allah’ım adam şimdi gidip silahla bir suç işliyor. Yapılan incelemede tabancada acar dedektiflerimiz benim parmak izlerimi tespit ediyorlar. Sabaha karşı gelip beni emniyete götürüyorlar.  Yok bu yeterince dramatik olmadı. Hah. Kabzada Esra’nın parmak izini buluyorlar. Aman Allah’ım kızımı götürüyorlar. Yok canım noterden satış olduğuna dair belge var. Davadan yırtarız. Ama yine de nezaretti, ifadeydi epey korkar kız. Hem Ela, Ayça ne yapacaklar? En iyisi Aytuğ o gün işe gitmez, kızlara o bakar. Zaten ben de nezarette olacağım. Gülsen de artık avukat filan ayarlama işleriyle uğraşır…”

İşte babam sabaha kadar –fazla Kurtlar vadisi seyretmenin de bir yan etkisi olaraktan- yazmış da yazmış…

Sabah bana anlatınca, güldüm.

Silahı getirdiğimde kapıyı Ela’nın açtığını, poşetin içinde silah olduğunu öğrenince: “Anne, n’olur hiç silah görmedim. Bir bakayım.” deyip, silahı eline aldığını, dolayısıyla onun da parmak izlerini bıraktığını, sonra tekrar poşete koyup içeriye ona getirdiğimiz için Ela’nın ellediğini bilmediğini hiiiiiiiiiç söylemedim.

Bari o gece rahat uyusun adamcağız!