Konuş, daha konuş , hep konuş
“Sen” de, “ben” de ikide bir.
Takvimler değişsin duvarlarda sonsuz
Konuş, daha konuş , hep konuş
Seven nasıl susabilir?
Orda ben yokum deme
Sensin sokaklarda adım başı gördüğüm
Camekanlar gerisinde mankenler sen
Hep senden yana şarkılardaki duyarlığım
Fırınlar dolusu ekmeklerdeki tat senin,
Burda tüm resimler sen.
Orda ben yokum deme
Burda herşey sen.
23 Ekim 1967 – KONYA
Nazım Danacı
Yarın, yukarıdaki dizelerin sahibi babam, 65 yaşını dolduruyor. Bugün itibariyle mührünü teslim etmek ve görevinden resmi olarak emekli olmak üzere Ankara’ya gitti.
Bundan sonraki çalışma hayatına çok sevdiği bulmacaları, sudokuları çözerek, Salı günleri 1-2 ay önce katıldığı koroda Türkü’ler söyleyerek, torununun okuldan çıkış saatini takip ederek, onlara helva pişirerek devam edecek.
Hem doğum günün kutlu olsun, hem de emekliliğin hepimize hayırlı olsun babacığım.
"Kakara Kikiri" 
DUYGULANDIM BE SEKER:)) BABACIGININ DOGUMGUNU KUTLU OLSUN..GUZEL VE MUTLU BİR EMEKLİLİK HAYATI DİLERİM ONA..
SEVGİLER
İCER….
Sağol İcer, buna bir flüt solo yakışır:) Resimlerini gördüm; sunum başarılı geçmiş herhalde ve sonrası da keyifli. Daha nice mesleki (tabi meslek dışı da) başarılarını görmek dileğiyle…
Öncelikle çok, çok, çok ama çok güzel bir şiir olduğunu söylemeliyim. Çok etkileyici. Ellerine sağık Nazım amcanın.
Emeklilik=yük kalkması. Hayırlı olsun. Allah huzurunu artırsın.
IPAD’de çok güzel sudokular var. SONY’nin tableti de çok güzel. Onun ietim sistemi ANDROID am eminim onda da çok güzel SUDOKU oyunları vardır. Gazete, kitap ta okur. Kim bilir, belki de bir şiir blogu açar 🙂
Anne babanın ellerinden öperim….
Sevgiler
Sairlik babadan gecmis besbelli, vallahi ne guzel duygu, emeklerinin karsiligini gormus. Emekliliginin tadını doyasıya cıkartsın insallah. Saglık ve huzur ile bir calısma donemi kadar dinlenme donemi de Allah nasip etsin
Ah be Esra’cığım şairlik yönünü kimden aldığın şimdi belli oldu.Hayatta gerçekten şaşırdığım zamanlar biri olarak bugünü aklımın bir kenarına yazıyorum. Nazım Eniştemin şiir yazdığını hiç tahmin etmezdim.Hele de böyle süper bir şiir..Harikasınız inan ki baba kız.Uzun, sağlıklı, huzurlu ve mutlu bir ömür diliyorum bundan sonra Nazım Enişteme.Emeklilik hayatı çok güzel geçsin.Bundan sonra hep istediklerini yapsın.Öptüm yanacıklarından…..
Birden 67 yıllarına gittim.Baban bu şiiri annen için yazmıştır mutlaka.Konya kız lisesinde okul çıkışlarında babanın anneni beklediği anlar geldi aklıma.Bir de senin gibi bir kızları olduğu için çok şanslılar.Babanın şairliğini bilmezdim demekki sen babana çekmişsin
Tülay Teyze, yorum yaptığınızı görmek ne güzel. Şiir tabi ki anneme. Babamın bildiğimiz bütün şiirleri anneme. Ben de onlar gibi anne-babam ve kardeşim olduğu için çok şanslıyım. Eğer onları ailem olarak ben seçtiysem, bana da bravo!
Srpl, Erhan, Azra teşekkürler… Bence yazanın yanı sıra yazdırana da bakmak lazım. Hani şu fotoğraftaki tıfıl delikanlının yanındaki yıldız gözlü kıza.. Madem babamın şiiri tutuldu, diğerlerini de birer birer gün ışığına çıkarayım yeri geldikçe. Gerçi o şimdi Ankara’dan dönüp bunu okuyunca güzel bir kalaylar beni. Ama ben göze aldım!
Endişeye mahal yok: annemin emekliliğe daha 1,5 yılı var, dolayısıyla 1,5 yıl daha kapışacak ortam yok!
Esracığım,sabah sabah ağlattın gene beni.Buradakilere nasıl izah edeceğimi bilemedim.Yıllar önce sevgilimin bana yazdığı şiire mi,kızımın bunca yıl sonra yaptığı bu güzelliğe mi kocamın emekliliğinde birlikte geçireceğimiz güzel ve renkli günlere mi duygulandım bilmiyorum.Siz sevdiklerim çok yaşayın e mi?
E anne yahu. Ağlanacak ne var bunda? Sabah o beyaz poşeti unutmasaydın, bu satırlar yerine şimdi gazeteni okuyor ve belki Yılmaz Özdil’in yazdıklarına gülümsüyor olacaktın. Hepsi “senden ötürü”.
Babacigina mutlu keyifli uzuuuun yillar….Yasasin beyaz poset : ))
Şiire bayıldım… Nasıl içten, nasıl sevgili…
Çok teşekkür ederim paylaştığın için.