Goca Gonyalıca

“Öptüm kaçtım şarpadak

Anası da arkamdaymış

Dalıma da vurdu gürpedek”

Bu, ben ilkokuldayken pek de neşeyle, işaretlerini yapa yapa söylediğimiz bir tekerleme. İlkokulu Konya’da okumuş olmam münasebetiyle dal (sırt/omuz), gürpedek (güm diye), şarpadak (şap diye) gibi yöresel deyişler bulunduran bir tekerleme.

Dünkü 5 duyumuzun 2,5’uğuna hitap eden “dokunmak, öpmek, koklamak” temalı yazıdan sonra bu tekerleme geldi aklıma. Şimdi anaokulumuzdaki çocuklara bu tekerlemeyi öğretsek ne yankı yaratırız diye düşündüm.

Biliyorsunuz değişik dillerde de versiyonu olan “burda bir havuzcuk, kenarında bir tavşancıık. Bu görmüş, bu yakalamış, bu pişirmiş, bu yemiş. Bu da okuldan gelmiş. ‘Hani bana hani bana’ demiş. ‘Kazanın dibini yala’ demişler” şeklindeki parmak oyunu bile günümüzde hem hayvan hakları kapsamında vahşice nitelendiriliyor hem de adaletli bir iş dağılımı olmaması sebebiyle eleştiriliyor. Yukarıdakini öğretsek, kadın haklarından girer, aile içi şiddetten çıkarız artık!

Satırlarıma hazır Konya demişken Konyalı bir çocuğun ağzından bir başka şiirle son veriyorum. (Şiir bana ait değil. Yazanı bilmiyorum.) Babaannem dünkü yazıyı okurken, gevrek gevrek gülmüş, kafa sallayıp onaylamış. O zaman bu şiir de ona gelsin. Şiirin sözleri aşağıda, yalnız sözleri okurken mutlaka yukarıdaki linke tıklayıp dinlemelisiniz:

KONYALICA AŞIK

Seni görüvirince “Annah” dimissim,

Sanki eğşi erik, börek yimissim

Ne, sevdiğim, çabuk unuttun beni

Yanık şebit gibi guruttun beni

                           —–

Al şu şalvarlığı dikin boycana

Dönderdin beni şaklanmış balcana

Bana bakıp da gözlerini hörtletme

İreçellik kaysı gibi beni pörtletme

                          —-

Aşkın bende bıngıl bıngıl kaynasın

N’örecen sıpaları gıı, sokakta oynasın

Ne gördüysen uzun ömrü

Yiter ittiğin gari, ölüyün körü