“Gel” dedi, “otur kucağıma”
Kapı aralıktı, ama kaçamadım dışarıya,
Yaklaştım uysalca, diyemedim, “ben daha doymadım ana sıcağına”
Pijaması gibi buz mavisi gözleri kısıldı,
Etli kırmızı dudakları kaçamadığım kapı kadar aralandı,
Gözlerim korkuyla açılırken, onunkiler şehvetten kapandı.
İkimiz de o evde birer konuktuk,
O bir subaydı, bense 5-6’larında bir çocuk.
Küçücüğüm daha be, tek derdim az biraz mutluluk…
Hadi insafın yoktu zerre kadarcık,
Bu ne uçkur sevdası, bu mu insanlık?
Son nefesinde eğer istersen helallik;
“Hakkım helal değildir”, var git yoluna
Dilerim huzur bulma ne bu hayatta, ne öte yanda!
Oyuncak bebeği seksi bulan, dekolte varsa tecavüzü meşru kılan, çocuk görünce ağzının suyu akan, 13 yaşındakini rıza gösterecek kadar yetişkin bulan zihniyet… Kendi karanlığınızda boğulun!
"Kakara Kikiri" 
Eee.. bu çok damar olmuş be Esra!. Zaten mevzu hassas, haberlerini bile okumayı içim kaldırmıyor.