Tam 4 çocuk, 3 büyüktük Ankara yolunda.
Ve 2 büyük daha eklendi Ata’nın huzurunda,
Cumhuriyetin kurucusuna teşekküre gelmiş binlercesinin yanında!
En küçüğü hiç kıpırdamadan nöbet tutan Mehmetçik’e vuruldu,
İkincisi üstüne binmeye çalıştığı yol boyu dizilmiş aslanlara…
En kokoş olanı karanfillerden yapılmış bayrağı beğendi, takmak için saçlarına
En büyüğü ise resimdeki Atatürk’ün nereye giderse gitsin, onu izleyen bakışlarına!
Ata’m, şu aldığım derin nefesin kaynağı, güneşli Türkiye’nin dayanağı,
Aydınlık yüzlü, aydınlık bakışlı, aydınlık fikirli yavrularımızı getirdik Sana,
Minnetimizi sunmaya, öğretmek için nasıl faydalı olunur vatana…
Belki tam anlamadılar kimdir Atatürk, niye geldik oraya?
Ama sabırla beklediler sonu gelmeyen sırada,
Yattığın yeri, kullandığın eşyaları, yaptığın savaşları, bize armağanını görmek uğruna.
Dilimiz döndüğünce anlattık; bu karanfili O’nun sayesinde kokluyorsun,
Sanat O’nun sayesinde var, O’nun sayesinde hürsün.
Ve rahatça çıkıyorsun o aslanın tepesine-ay yıldızlı bayrağın altında…
Gözlerini görmeliydin Ata’m, bir kez daha emin olurdun “istikbal çocuklarda”!
————————————————————————————–
Ey yükselen yeni nesil, istikbal sizindir. Cumhuriyet’i biz kurduk,
O’nu yükseltecek ve sürdürecek sizlersiniz. Kemal Atatürk