Son gittiğim tiyatro : Rapunzel
Son gittiğim film : Kungfu Panda 2
Son gittiğim sergi : Çizgilerle Winx Club Sergisi (bu arada kızınızı götürmeyi düşünüyorsanız, sakın gitmeyin “olağanüstü bir şölen” diye tanıtımını yaptıkları sergi, salonun cafesine asılan 15 tane Winx posterinden oluşuyor. Çocuklar büyük hayal kırıklığı yaşadı bizimkiler)
Son gittiğim bale : Ayça Sultan’ın bale kursu
Liste uzar gider…..
Hal böyleyken, kendi zevkime uygun bir etkinliğe gitmek, takdir edersiniz ki, mutluluğumu ikiye katladı.
Bu sene 2 filme bilet aldım. Öyle ödüle mödüle, yönetmenine bakmadım. Konularını okudum, “mizah unsurları içerir” yazanlara bilet aldım. İlkine vaktinde yetiştim, keyifle seyrettim.
İkincisine 2 kişilik almıştım, yanıma yoldaş olarak kardeşimin karısını seçtim. İstanbul’un ilk yoğun yağmurlu günü olması dolayısıyla 15 dakika kadar geciktik. Kapıdaki görevliyi ilk filmimden tanıyorum, kıvırcık uzun saçlı, öğrenci kılıklı genç bir çocuk. Oturmuş köşede kitap okuyor, salonun kapısı sıkı sıkı kapatılmış, önüne de bantlı çubuklar çekilmiş. Yanında da 3 kız, suratları asık oturuyorlar.
Ben: Burası “geç kalanlar” köşesi mi?
Kızlar: Eveeet. Sadece 4 dakika geciktik, almadılar
Ben: (En sempatik bakışımla, çocuğa bakarak)Bu durumda bizim hiç şansımız yok herhalde?
Çocuk: (Kitaptan kafasını kaldırarak, gülümseme emaresi bile göstermeden) Yok
Orada o kızlar olmasaydı, ağzından girer, burnundan çıkar girer miydik bilmiyorum? Salon kapısının sağından solundan sıvışabilir miyiz diye kapıya doğru son bir sorti yapıp, sızacak bir delik bulamayınca sessizce kaderimize razı olduk; karşıdaki cafeye yöneldik.
Kızlar pes edip gidince, Özgün şansımızı bir kez daha denemek istedi. Elleri cebinde, sen benim kim olduğumu biliyor musun edasıyla çocuğa yaklaştı.
Özgün: Sen mi alıyorsun seyircileri içeriye
Çocuk: (kekeleyerek)E-evet. Ben ve arkadaşım Hakan
Özgün: Kaç kişi var içeride?
Çocuk: (Laf nereye varacak acaba bakışıyla) Bilmem
Özgün: Sen almadın mı içeriye? Az mı çok mu?
Çocuk: Çok değil
Özgün: Ayıp değil mi, festival filmine? Verilen emeğe? Azıcık kişi seyredecek. Bari bizi de al da emeğe saygı gösterilmiş olsun.
Çocuk: (Aaa gülümsedi mi ne?) Yok alamam, kural böyle
Velhasıl, güzel bir kahve içtik. Filme giremedik. 10 senede ne değişmiş derseniz; artık geç kalınca ne derseniz deyin içeri almıyorlar. Siz siz olun GEÇ KALMAYIN.
"Kakara Kikiri" 