Bugün uyandığımda güneş vardı. Güneş enerjisiyle çalışıyorum ben. İçimi bir sevinç kapladı. Pürneşe çıktım evden.
Sonra…
Radyoda şehitleri duydum. Karardım.
Okula geldim. Derin dondurucu bozulmuş, içindekiler erimeye başlamış. Az biraz daha karardım.
Suyumuz kontörlü. Kontör bitmiş. Daha daha karardım.
Ayedaş bugün elektriklerin kesileceğini de bildirmişti, tüy dikti. En çok karardım.
Sonra ismi lazım değil birisine 5. kez aynı şeyleri anlattım, anlamaz anlamaz beni dinledi. Harcadığım enerjiye, vakte üzüldüm, kapkarardım.
Yani anlayacağınız sular akmadı, elektrikler kesildi; ödevimi yapamadım durumu. Bugün vadettiğim Filmekimi – 10 yıl sonra yazısı yok.
Onun yerine benim anlattıklarımı kendine göre anlayan bir başkasına çok çok önce yazdığım satırlar var. Kapkarardığım konuya cuk oturuyor çünkü.
———————————————————————————————
Satırlarına “anladım” diye başlamışsın,
Yazının devamından anlaşılıyor ki beni anlamamışsın.
Kıçımı yırtsam açıklayacağım diye
Bin anlam yüklesem her bir kelimeye
Gitmeyecek anladıkların, anlamak istediğinden öteye…
Yorulmayalım;
Ben anlatmayayım, sen de dinleme!
Dediğin gibi olsun,
Güle güle.
Şimdi elektriğimiz var, suyumuz akıyor, dondurucudakiler kurtarılıp sağlam bir yere taşındı. Önümden geçen tam 7 çocuğu öptüm kaymak yanaklarından. Keyfim yerinde.
Şehitlerle ilgili durum ise hala baki.
"Kakara Kikiri" 
Şiir süper yakışmış bugüne
Sabahtan çok neşeliydim ben de
Bir varmış bir yokmuş oldu yine…
Elektrik de var, su da var ama enerji yok içimde
Bir kaç çocuk yakala öp…diyeceğim de sizin orada hep yetişkinler, sakalı çıkmışlar, dudağı boyanmışlar var tabi. Aç Atakan’ın çocukluk resimlerine bak o zaman, içi açılıyor insanın.
ben de enerjimin bittiğini hissettiğimde yeğenim Burak ın yanında alıyorum soluğu …teyzemm diyorya işte o zaman yorgunluk morgunluk hepsi palavra … saatlerce önünde basket potası görevini görmüşlüğüm vardır şerefle 🙂
Yaw bu çocuklar hep enerji mi veriyor. Aldıkları olmuyor mu? Mahsus yazıyorunuz değil mi bunları? Bana gönderme olarak 🙂
Olmaz mı?Bazen bir termik santrali kurutacak şekilde enerji çekiyorlar! O zaman n’apıyoruz? Öpmeyi bırakıyoruz, kendimizi şımartıyoruz:)
“Güneş enerjisiyle çalışıyorum ben”: süper!..
İsvicre’nin su siralardaki puslu havasina maruz kalan birisi icin coook cazip biliyorum! Neyse ki İstanbul’da kisin bile gunes cee-e diyor ve ben ve benim gibiler sarj oluveriyoruz.