Bloga ilk başlarken içimden “arada başkaları da yazsa ne güzel olur” diye geçirip, kategorisini de kafamda “misafir sanatçı” olarak belirlemiştim. Gün bugün işte. Ne güzel kendiliğinden oraya geldik. Eee bu işin yolu açıldığına göre kakara kikiri‘lerinizi bekliyorum şekerler.(panpiş kadar yaratıcı olmadı biliyorum, zaten uyku öncesi fotoğrafım da yok.) Birlikte yazar, birlikte güleriz. Ohhh, ne güzel.
İlk misafirimiz, aslında misafir değil: kendini blogcuların kabusu olarak niteleyen, yorumlar kısmında değerli yorumlarıyla bizi şenlendiren Sayın Erhan Toker. Bizlere utanmadan, çekinmeden, büyük bir açık yüreklilikle nasıl evlenme teklifi yaptığını anlatıyor: (Aralara turuncuyla yorumumu sıkıştırdım. O kadar da moderatör havam olsun canım!)
“Yıl 2009, aylardan Eylül. (Kardeşim bu Eylül de nasıl bir aydır. Benim hayatımda da pek önemlidir Eylül. Kuzunuz olunca adını Eylül koyabilirsiniz bak.) Yer Barcelona. Özenle seçildi yani. Daha ilerlemeden öncesini anlatayım. İzlen’in bir yüzüğü çalındı ve tanıdık bir pırlantacıya gidilip yüzük yaptırıldı. 8x8x8 küp şeklinde bir kutuya konuldu. İki gümrükten geçirilip İspanya’da otel odasına kadar girdi ve özenle saklandı.
Restoran seçildi. Akşam seçildi. (Sen mi seçtin, plan gurusu İzlen mi? Efenim?)Bir şekilde konuşmamı da hazırlamıştım. (Yazarak mı hazırlandın Allah aşkına? Metni niye paylaşmadın bizimle. Aşkolsun!) Üstümüzü başımızı giyindik, iki dirhem bir çekirdek. Hava sıcak olduğu için üstümde birşey yok. (Üstümde bir şey yok? Hmmm, söylenecek şeyler var ama hadi söylemeyeyim.) Bir tek pantolon ceplerim var. İzlen soluma geçiyor sağ cebime koyuyorum yüzük kutusunu, sağıma geçiyor sol cebime. (Kardeşim çıkart 8x8x8 kutusundan. İlla orada durmak zorunda mı? Tak küçük parmağına, çevir taşlı tarafını da içe doğru. Aaaaaa, keşke gelseydim yanınızda.) Bir şekilde gittik restorana. Soğan çorbası söyledim kendime. İçine peynir de koymuşlar. (Bravo, çok iyi seçim. Peynir koymasalar bile, soğan çorbası uzayıp giden bir şeydir. Üzerine de maydonozlu bir şeyler söyleseydin, dişlerine yapışıp kalsaydı.) Peynir uzadıkça uzuyor, ben de gerildikçe geriliyorum. Çorba bitmeden açayım kendimi dedim. Evlenmekten korkmak ile ilgili felsefi bir konuşma yaptım. (Evlilik teklifi öncesi, evlenmekten korku diskuru! Anlaşıldı heyecan diz boyu)Detaylarını yüz yüze paylaşmak isterim. Bir yandan çorbayı da içiyorum. (O kadar mı açtın? Bir ara ver yemeye.) İzlen’in yüzüne bakamıyorum ve elini de tutmamışım. (Seni, o panter Erhan’ı, yüze bakamayan biri olarak düşünemiyorum. Canıııım. Bundan sonra daha fazla semapti duyacağım yemin ediyorum.) En sonunda teklfimi yaptım. (Oh be) Kabul gördü ama görmese şaşırmazdım.” Ben şaşırırdım:)
Mutluluklar dilerim arkadaşlarım. Hem tanışmanıza vesile olduğum için, hem de nikahınızda şahitlik yaptığım için biraz da olsa sorumluluk hissediyorum, bu yüzden mutlu, huzurlu, keyifli olmanızı yürekten diliyorum
"Kakara Kikiri" 
İlahi Erhan diyorum!… 🙂 Teklif öncesi evlenmekten korkmak üzerine yaptığın felsefi konuşmayı çok merak ettim :))
Nasıl olsa bir yığın yorum gelecek. Bazı şeyleri açıklığa kavuşturalım hemen. Hem de biraz kâbus olayım.
1) Yüzüğü kutusu ile vermeseydim acaba Komili kızlar bu konuyu kaç sene konuşacaklardı.
2) Korku meselesine gelince… Aslında korkum İzlen’i üzmek, yanlış bir şeyler yapmak üzerineydi. Konuşmanın içine neden kattım bilmiyorum. Bir cümle olması gerkirdi, ve sonda. Jim Carey’nin Salak ve Avanak filminde hazırlanıp hazırlanıp sonra da beğendiği kadına açılırken “Liseli bir erkek çocuğu ile sev.şmek istiyorum” demesi gibi birşey oldu.
3) Her panter evlenince kedi olur 🙂
4) Eğer arkadaşlarına güveniyorsan, onlara da bir kullanıcı aç, şifre ver, ara sıra senden onaylı yazı yazsınlar. Aslında senin ara yorumlarınla daha güzel olmuş hikâye, yine de bazen komik şeyler yazasım geliyor… Bu blog sitesi çok sıcak bir yer oldu. Bağımlılık yaptı.
Yaz yaz süper olur. Benim de istediğim bu zaten, öyle sıcak sıcacık, keyif veren bir yer olması. Ek kullanıcı adı ve şifre alabiliyor muyuz bilmiyorum? Sen biliyorsan söyle; ya da mevcutu verebilirim.
Bu arada iyi ki kutusuyla vermişsin, böylece komilikızlar’a hiiiç malzeme vermemiş oldun:)
WordPress yönetim panelinde user ekleme olayı var. Orada ismimle cismimle, resmimle bir kullanıcı yarat. Özelliklerine de onaysız yayınlama gibi bir seçenek var. Onu işaretlersin. İt kopuk yazı yazmasın 🙂
Evet komililere bu şekilde hiç malzeme vermedim. Zaten hepsi bir yana dağıldı, kendi derdine düştü. Bu bakımdan ben en rahat geçiş süreci yaşayan komili erkee oldum 🙂
Gercekten supermis, Erhan ı oyle heyecanlı görmek gerekirmiş. Her adımını düşünen birinin bu şekilde heyecan duyması çok hoş. İzlen şanslı bir kız…
konu güzel hikaye guzel …
amma velakin bu konuda bir deneyimi olmayan bendeniz konu farklılaşınca yüksek müsaadelerinizle başka deneyimlerimden (!) size aktarımlarım olabilir 🙂
zeliş’cim senin dolmuş hikayelerini anlatsan yeter! konuyu sen belirle, yazıyı sen yaz. serbest atış.