Masaj Kaygılı Yazı

Babaannemden geçmiş çok güzel bir “ovalama” yeteneğim vardır. Masaj diyemeyeceğim çünkü öyle bilimsel bir şekilde yapmıyorum, ama özellikle avcumun ayasını kullanarak pek güzel ve şifalı ovalarım. Kendi sırtım, boynum hep katır kutur olduğundan olsa gerek, sırt gördüm mü ovalayasım geliyor.

Üniversitedeyken birlikte Ankara’ya gittiğim arkadaşımla, bir kere de bahar tatili denilen dönemde Fethiye’deki Robinson Club’a gitmiştik. Etraf bizim okuldan tipler ve Alman yaşlı turistlerle doluydu.

Bir gün (gerçi zaten hepi topu 3 gün kalmıştık) havuz başında arkadaşım tutturdu, “hadi sırtımı ov, sırtımı ov” diye. Artık yüzü, ben ovalarken, nasıl bir şekil aldıysa bir Alman karı-koca da yanaşıp önce bizimle sohbet açtı, sonra da kadın olanı bu hizmetimden faydalanmak istediğini söyledi! “Kardeşim koca tatil köyü, mutlaka vardır profesyonel bir masajcı, gidip ona yaptırsana.” diyemedim “Tabii ki” dedim.

Sonra başladım kadının pembe beyaz, kocaman sırtını ovalamaya. Kadın bir süre sonra inleyerek “Oh, das ist schön” demeye başladı. (Şimdi burada bir parantez açmalıyım. Yazıyı ilk yayınladığım haliyle, biraz anlaşılmaz bulanlar oldu çünkü. Öncelikle “das ist schön” “bu güzel” demek. Biz ortaokuldayken serviste ya da sınıfın arka sıralarında erkekler toplaşıp, ek dersimiz Almanca’da öğrendiğimiz, schön(güzel), schnell(hızlı) gibi kelimelere güler dururlardı. Sebebi ise o zamanlar revaçta olan video kasetlerden izledikleri ve bu kelimeleri bolca kullanan Alman belgesel(!) filmleriydi. Seneler sonra hatırlarsanız Cem Yılmaz da ilk gösterilerinde bu filmlere atıfta bulunup, dönemin gençlerinin çatpat Almanca konuştuğunu espri malzemesi yapmıştı.) Arkadaşımla birbirimize bakıştık, gülüştük ve sonra da ilk fırsatta kaçtık!.

Bu da bir masöz olarak ünümün Türkiye sınırlarını aşabilecekken, neden sona erdiğinin hikayesidir. Anlayacağınız Alman belgesel(!) filmlerine meze olmaktan korktum:)