Bu yazı misafir sanatçı erhantoker tarafından yazılmıştır.
Site sahibinden aldığım özel izinle yazmaya devam ediyorum.
Sene 2009, Mevsimlerden bahar, yer Profilo yakınları, Mecidiyeköy.
Yakın bir arkadaşım, ikiz biraderim ve ben yolda yürüyoruz. Mecidiyeköy’ü bilen bilir, Profilo AVM civarı sokaklarda kaldırım yoktur. Ortadan yürürsünüz öyle. Araçlar ve yayalar arasında adı konulmamış bir gizli sözleşme vardır. Biribirimizi idare ederiz.
Bu yazı misafir sanatçı erhantoker tarafından yazılmıştır.
Yıl 2008, aylardan Kasım, yer Mürefte…
Her zaman olduğu gibi konuya girmeden önce işin evveliyatını aktarayım. Efendim İzlen ile tanışalı 5 ay olmuş. İzlen annemle, amcamla, İsviçre’deki dayımla bile tanışmış. Ben İzlen’in tüm arkadaş grubuna tanıştırılmışım, Kıbrıs’ta yaşayan ablası gelmiş görmüş beni (havadisi annesine yetiştirdi tabi), ben Kıbrıs’a gitmiş, teyze ile aneanne ile tanışmışım. Bir tek İzlen’in anne babası ile tanışmamış durumdayım. Artık ayıp olacak deyip Mürefte’ye gidip aile ile tanışmaya karar verdim. 11 Kasım 2008, müthiş bir lodos fırtınası var, akşam poyraza çevirip yağmur yağması bekleniyor. Nerden mi biliyorum? Beni bilen bilir, ayaklı hava durumuyumdur. Okumaya devam et
Dün okula gelirken bir taksici, terbiyesiz bir şekilde yolumu aldı. Sadece benim değil, benim gibi sırada bekleyen 10 kadar arabanın da. Resmen, sanki dünyadaki tek cingöz oymuş gibi, üçüncü şeritten araya girdi. Ben ve diğer kuzu kuzu kurallara uyanlar da kurallara uyduğumuzla kaldık! Ben başladım söylenmeye: Okumaya devam et
Şaşkın (Bedazzled) diye bir film var, 2 kez filan televizyonda rastlamıştım; birinde başını, diğerinde sonunu seyrederek filmin bütününe yakınını izlemeyi başardım. Filmin konusu şöyle: Ana kahraman bir kıza deliler gibi aşıktır. Ama bir türlü kızın gözüne girememektedir. Şeytan ruhunu kendisine satması karşılığında onun 7 dileğini gerçekleştirme sözü verir. Okumaya devam et
Bu yazı misafir sanatçı erhantoker tarafından yazılmıştır.
Sene 2011, aylardan Ağustos, yer otel.
Eşimle yaptığımız gezilerden birindeyiz. Her zamanki gibi gün içinde yıkılıncaya kadar gezdik ve yorulduk. Kendimizi otele atar atmaz duşumu aldım. Eşim de benim hemen uyuyup uyumayacağımı sordu. O da banyo yapmak istiyordu çünkü. Benim zor uyuyan, uykuyla kavga eden biri olduğumu bildiği için, ben uyumadan duşunu alıp saçlarını kurulamak istiyordu. Nezaket gösteriyordu yani. Ben de telefondan biraz haberlere bakarım, biraz kitap okurum dedim. Aslında çok uykum vardı ama ben de nezaket gösteriyordum. Saygı ve nezaket ilişkilerin temeli ne de olsa. Okumaya devam et
Yazıyı görünce “Yuh” dedim. Nal kadar yazıp, vitrine yapıştırmışlar.
PARFÜMÜ BULUNURDün bir ara Üsküdar’a gittim, yeni hükümet konağından sahile doğru inerken sağda, şu meşhur açık parfüm Okumaya devam et
Bloga ilk başlarken içimden “arada başkaları da yazsa ne güzel olur” diye geçirip, kategorisini de kafamda “misafir sanatçı” olarak belirlemiştim. Gün bugün işte. Ne güzel kendiliğinden oraya geldik. Eee bu işin yolu açıldığına göre kakara kikiri‘lerinizi bekliyorum şekerler.(panpiş kadar yaratıcı olmadı biliyorum, zaten uyku öncesi fotoğrafım da yok.) Birlikte yazar, birlikte güleriz. Ohhh, ne güzel.
İlk misafirimiz, aslında misafir değil: Okumaya devam et
Bugün itibariyle evliliğimizin dokuzuncu yılını devirdik. Aslında evlilikle ilgili o kadar çok kakara kikiri var ki! Bir kere evlilik teklifi kısmı başlıbaşına komik, Okumaya devam et
Kayınpederim sanatçı adam, yaptığı her şeyi sindire sindire, özenle ve görünüşü mükemmel olarak yapar. Yaptığı ahşap oymaları geçtim, mesela bir salata yapar, yemeye kıyamazsınız; marulları kayık yapar içine doldurur, Okumaya devam et
2-5 yaş arası çocuğu ya da yeğeni/kuzeni olanlar Caillou‘yu tanırlar. Kanada orijinli, 4 yaşında kel bir oğlanın ve ailesinin günlük yaşantılarını anlatan bir çizgi film. Çocuklar Caillou’yu kendileriyle özdeşleştirdikleri için pek seviyorlar;
Kendime göre o kadar zor bir hafta geçiriyorum ki, sinirlerim çok bozuk. Hep içimden tekrarlıyorum: “Her şey çok güzel olacak.” Laf olsun diye söylemiyorum ama, biliyorum 2 hafta sonra sular durulmuş olacak. Sadece anın sıkıntısına kapılıyorum bazen, o 2 hafta hiç gelmeyecek diye endişeleniyorum, herşey hemen oluversin istiyorum ve çooook bunalıyorum.
Dün de öyle üstüme üstüme geldi herşey. Biz kızlarla eve döndüğümüzde, Aytuğ halihazırda evdeydi. “Nasıl geçti günün?” sorusuna öyle bir bakış attım ki, anladı. Okumaya devam et
Oyun teorisini üniversite 3. Sınıfta görmüştük. Gerçekten de bir oyun gibi gelmişti. İdari Bilimler okumadıysanız, siz de “Oyun Teorisi” ile Akıl Oyunları ’nda(A Beautiful Mind) tanışmış olabilirsiniz. Hani filmde John Nash bir gün arkadaşlarıyla barda otururken, biri sarışın, diğerleri kumral bir grup kız bara girer. Gençlerin hepsinin sarışına dibi düşer.
İktisatın babası Adam Smith’in başını çektiği Okumaya devam et
Babaannemden geçmiş çok güzel bir “ovalama” yeteneğim vardır. Masaj diyemeyeceğim çünkü öyle bilimsel bir şekilde yapmıyorum, ama özellikle avcumun ayasını kullanarak pek güzel ve şifalı ovalarım. Kendi sırtım, boynum hep katır kutur olduğundan olsa gerek, sırt gördüm mü ovalayasım geliyor.
Üniversitedeyken birlikte Ankara’ya gittiğim arkadaşımla, bir kere de bahar tatili denilen dönemde Fethiye’deki Robinson Club’a gitmiştik. Okumaya devam et
Tüm “getti getti dağ gibi plakam getti gözyaşları”, “onun var da benim niye yok‘lar” aşağıdaki çözüm sayesinde sona erdi. Fikir için Figen‘e yapım için de Sumra Trafik Müşavirliği’ne teşekkürü bir borç bilirim efendim.
Haa bu arada duyduk duymadık demeyin, plaka çetesi yakalanmış. Bize ne faydası varsa artık?
"Kakara Kikiri" 