Geçenlerde halam bizdeydi. Benim kızlar seviyor diye, koştura koştura un helvası yaptı. Çiçek gibi de süslemiş.
O gün oğlunun doğum günü idi, benim şu bıyıklı kuzenimin yani. Ben de helvanın üzerine bir mum koydum, “iyi ki doğdun, iyi ki doğurdun” diye şarkı söyleyerek kuzenimin gıyabında bir doğum günü kutlaması yaptık. Maksat bizim kızlara atraksiyon olsun!
O sırada, içine mi doğdu ne, kuzenim annesini aradı. Görüşmeleri bitince, tebrik için telefonu elime aldım:
-Ay biz de şimdi helvanı yedik!
– ? (sessizlik)
– Yani doğum günü helvanı…. Ay helva deyince, şey gibi oldu…. Neyse “mutlu yaşlar” Ben halamı vereyim.
Bir gün çocuklara, “Kaş yapayım derken göz çıkarmak” deyimini açıklamam gerekirse, bu örneği vereceğim!
"Kakara Kikiri" 
ayy canim cekti.. tarifi alsak haladan .. kuzene mutlu yillar : ))) bi de kac hala var arayan kim…ayy uyku kacti boyle oldu …
Hala bir tane, biyikli kuzen bir tane, arayan helva! Ben sana helva yaparım siz gelin de.yani yapmayı denerim. Bir önceki cümlenin pek iddialı olduğunu farkettim.