Bir gün arkadaşlar toplandık, klasik “Şu kadar para verseler, şunu yer misin? Şunu yapar mısın?” muhabbeti yapıyoruz. (çoook eskiden tabi. Şimdiki muhabbetlerin konuları değişti). Bir arkadaşımız da kız arkadaşıyla henüz canım cicim dönemlerinde el ele oturuyorlar. Kıza döndü, gözlerinin içine bakarak: “vallahi hayatım” dedi, “bana 100.000 dolar verseler, seni evire çevire döverim.” Kızın gözleri açıldı, gülsem mi ağlasam mı karar veremiyor. Arkadaş devam etti: “ Aslında 100.000’e gerek yok, 1000 dolar verseler de döverim. Hatta ağzını burnunu kırarım” dedi. Biz arkadaşı tanıdığımız için kikirdiyoruz tabi, ama kızcağız çok bozuldu. Zaten ilişki de o akşam bitti!
Geçenlerde benzeri bir olay bizde yaşandı. Annem bunu okuduğunda bana fena kızacak biliyorum. Ama ben buna çok güldüm ve ileride hatırlamak istiyorum. Bunun için de yazmam lazım. Malum, söz uçar yazı kalır! Babaannem, (ki kendisi 90’ına yaklaştı) her sabah yürüyüşe çıkıyor. Bu sabah yürüyüşlerinde bir komşuyla ahbap olmuş ve komşu babaanneme çiçek hediye etmiş. Ben de şaka yollu: “ooo anlayalım babaanne. Yoksa gelin mi veriyoruz seni?” filan dedim. Babaannem, hafif kırıtarak: “Bu yaştan sonra evlenmem, yeni rahata erdim” dedi. Annem (gelin ya, satmaya uğraşıyor): “belki daire filan verirler başlık parası gibi” diye espriyi devam ettirdi.
Babaannemin gönlü yok: “Bırak daireyi, bu sitedeki tüm daireleri verseler, varmam” diyor.Kız evi, naz evi. Annem babaannem dahil, hepimizi kopartan cevabı verdi: “Kusura bakma anne ama, bu sitedeki bütün daireleri verseler, seni döve döve evlendiririz. Fikrini filan sormayız.”
"Kakara Kikiri" 